Duizenden jaren oud

Een labyrint (niet te verwarren met een doolhof) is een vorm die al duizenden jaren in vele culturen en op meerdere continenten bekend is. Ze is lang geleden in rotsen gekerfd, met grote stenen gelegd, in grotten en op graftombes van farao' s gevonden. Het bekendst is wel het labyrint van Knossos op Kreta, waar de mythe van de Minotaurus mee verbonden is. Ook in kerken en kathedralen heeft het labyrint op grote schaal eeuwenlang dienst gedaan als mozaïek in de vloer. Nu zijn er nog zo' n 30 over in West-Europa, waaronder het labyrint in de kathedraal van Chartres.

 

Wat het labyrint je kan geven

Labyrinten hebben eeuwenlang in verschillende culturen een rol gespeeld tijdens rituelen, in een gemeenschap of individueel. Soms was het om kracht te vinden, om het oude af te leggen en het nieuwe te begroeten. Soms om angsten onder ogen te zien of om tot de eigen kern te komen, van waaruit de verbinding met iets groters ervaren kan worden. Hoe het mogelijk is dat het labyrint soms zeer intense ervaringen kan geven, weet niemand. Maar ze werkt als een spiegel voor dat wat onbewust in ons verstopt lijkt, ze geeft inzicht in onze valkuilen en kwaliteiten, ze werkt om verstilling te vinden en verbinding, met onszelf, met anderen en met hemel en aarde.